- rekâket
- (A.)[ ﺖﮐﺎﮐر ]1. kekemelik.2. söz kusuru.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
rekâket — is., esk., Ar. rekāket Kekemelik, pepemelik … Çağatay Osmanlı Sözlük
REKAKET — Kekeleme, dil tutukluğu. * Sözün kusurlu oluşu. Belagattan mahrum olmak. * Zayıf ve ince olmak, yufka olmak. * El ile cismin hacmi ve cüssesini anlamak için yoklamak. * Gevşeklik, zayıflık, dermansızlık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kekemelik — is., ği Kekeme olma durumu, rekâket … Çağatay Osmanlı Sözlük
pepemelik — is., ği Pepelik, rekâket … Çağatay Osmanlı Sözlük